زیست چینه نگاری و ریز رخساره های نهشته های الیگوسن- میوسن در کوه تنبور، شمال شرق سیرجان

چکیده به منظور مطالعه زیست چینه نگاری، بوم شناسی دیرینه و ریز رخساره های نهشته های الیگوسن (سازند قم) در منطقه کرمان، سه برش چینه شناسی تنبور (1)، تنبور (2) و بوجان در شرق سیرجان انتخاب و نمونه برداری از آنها به عمل آمد. در برشهای مورد مطالعه، نهشته های الیگوسن با ناپیوستگی مشخصی بر روی دگرگونی های پالئوزوئیک قرار گرفته و مرز بالایی آنها از نوع فرسایشی است. نهشته های الیگوسن در این ناحیه، با یک کنگلومرا و تناوبی از لایه های آهک و مارن شروع شده و در بالا به آهک های مرجانی ضخیم لایه ختم می شوند. تعیین سن سری های مزبور بر اساس روزن داران کف زی صورت گرفته و بر این اساس، برش های تنبور (1) و تنبور (2) سن چاتین را داشته و برش بوجان متعلق به آشکوب های روپلین- چاتین می باشد. علاوه بر روزن داران کف زی که شامل 29 جنس و گونه می شوند، گروه های دیگر فسیلی از جمله ماکروفسیل ها، استراکدها و جلبکهای آهکی نیز در این برش ها یافت شده، که این سن را تایید می نمایند. فراوانی و تنوع روزن داران کف زی، بیانگر شرایط محیطی مساعد در زمان نهشته شدن این رسوبات می باشد. این روزن داران از نظر بوم شناسی دیرینه نیز به صورت سطح زی و درون زی در رسوبات یافت شده و 9 گروه شکلی مختلف را شامل می شوند. در منطقه مورد مطالعه، با توجه به عدم حضور روزن داران پلانکتونیک، محیط رسوبی دریایی کم عمق باز (اجتماع روزن داران با دیواره آهک هیالین) و لاگون (اجتماع روزن داران با دیواره پرسلانوز) تشخیص داده شد. به علاوه، حضور روزن داران بزرگ همزیست با جلبکها و نیز جلبکهای قرمز، حاکی از محیطی کم عمق، گرم و نورانی می باشد. با توجه به ویژگی های بافتی و زیستی نهشته های مورد مطالعه، 6 گروه ریز رخساره مربوط به 3 زیر محیط رسوبگذاری شامل قسمت های ابتدایی و کم عمق دریای باز، سدبایوکلاستی و لاگون شناسایی شده که این نهشته ها در یک رمپ کربناته جور شیب نهشته شده اند